Tarta ze śliwkami

Nie wyjdzie mówiłam, śliwek za dużo, kruszonka jakaś nie taka, pal licho! Wszystko wyszło. Szybko, łatwo i tanioszka. Trochę słodko, trochę kwaśno, mniam. Ponieważ moja mama lubi móc zrobić ciasto "na ostatnią chwilę" kupuje różne mieszanki, które później ja wykorzystuje. Tak było i w tym przypadku. Miałam owoce, brak chęci do długiego siedzenia w kuchni, lecz wielką potrzebę sfotografowania gotowego dzieła jakim jest jedzenie. Tym oto sposobem powstało kruche ciasto z torebki, na to śliwki i moja popisowa kruszonka "na oko".  Chociaż modliłam się w duchu, żeby to tylko ładnie wyglądało, bo walory smakowe są nie do opisania, to los chciał, że zrobiłam jedno z lepszych ciast w mojej karierze. Wyszło tak, że to ze zdjęć byłam mniej zadowolona niż z samego produktu jakim było ciasto. Rozeszło się w dwa dni i to tylko przy trzech osobach krążących wokół blachy. Wreszcie też zrobiłam przepis dość sezonowy, bo śliwki nadal są w warzywniakach do tego pulchne i słodkie! Teraz chyba pora na dynię co? :) 

 Gratis! 

Twarożek by mama Alutka, cała reszta JA! Jedna z tych chwil, kiedy nie możesz się doczekać, żeby skończyć robić zdjęcia i móc to już  j e ś ć!
(chodzi za mną pomysł na serię śniadań, ktoś reflektuje?)

Lato we wrześniu. Kulinarne podróże cz II

Kulinarne lipcowe podróże zakończyły się pięknie i ekstremalnie zarazem. Pojechaliśmy do Jakubowic gdzie odbywały się mistrzostwa w jeździectwie. Dla mnie była to zupełna nowość, konie zawsze lubiłam, jednak miałam dość ograniczony dostęp do nich, widziane sporadycznie zawsze wzbudzały we mnie zachwyt i uśmiech. Tak samo było tamtego dnia. Mimo upału i duchoty te kilka godzin było bardzo motywujących i radosnych. Nie mniej radości było kiedy odwiedziliśmy restaurację na terenie całego ośrodka, w którym odbywały się zawody. Odrestaurowany pałac zaparł mi dech w piersi, ale najlepsze czekało dopiero w środku. Wszystko dopieszczone, idealne i piękne. Otoczka nie ujmowała daniom, które zamówiliśmy. Kaczka, która dla mnie jest na dzień dzisiejszym daniem nieosiągalnym, ponieważ śmiem twierdzić, że zrobienie jej chociaż w 10% tak dobrej jak tam graniczy z cudem. Pół tego ptaka wylądowało na talerzu mojej mamy, cóż zdziwiła się. Tym zabawniejsze wydało nam się danie mojego taty, który dostał ledwie wypełniony talerz, jednak najadł się tym do syta, przysięgam! Ja z racji panującego tego dnia upału nie byłam w stanie wcisnąć w siebie nic co byłoby ciepłe, więc postawiłam na sałatkę z kurczakiem. Kolejny raz porcja była niebotycznie wielka, więc posłużyła później mojemu tacie jako surówka. Chciałabym tam jeszcze wrócić, tym razem wieczorem, na pyszną kawę i ciasto. 

Dlaczego jednak ten dzień był ekstremalny? Nie każdy robi dżem wiśniowy i sałatki z ogórków podczas burzy, która zabrała nam prąd, a jedyne światło jakie miałyśmy z mamą to latarka wielkości kciuka. Koniec końców, na strych powędrowała porcja słoików z ów dżemem i sałatkami do obiadu.

Uwaga, kolejny wpis o tarcie ze śliwkami, mniam!